Co to jest dostęp światłowodowy?

Dostęp światłowodowy polega na wykorzystaniu światłowodu jako medium transmisyjnego pomiędzy lokalnym biurem a użytkownikiem. Dostęp światłowodowy można podzielić na dwie kategorie: aktywny dostęp optyczny i pasywny dostęp optyczny. Główną technologią światłowodowych sieci abonenckich jest technologia transmisji fal optycznych. Technologia multipleksowania transmisji światłowodowej rozwija się obecnie dość szybko i większość z nich jest już stosowana w praktyce. Najczęściej stosowane technologie multipleksowania to multipleksowanie czasowe (TDM), multipleksowanie długości fali (WDM), multipleksowanie częstotliwości (FDM), multipleksowanie kodu (CDM) itp.

FTTH jest długoterminowym celem rozwoju sieci dostępowych i każdy kraj ma jasny cel rozwoju, jednak ze względu na koszty, zapotrzebowanie użytkowników i rynek FTTH pozostaje zadaniem długoterminowym.

Obecnie skupiamy się na osiągnięciu FTTC, przy czym wymagany sygnał jest nadal przesyłany z ONU do użytkownika za pomocą istniejących skrętek miedzianych, z wykorzystaniem xDSL. WDM-PON super PON może dostosować się do potrzeb przyszłego rozwoju.

Technologia dostępu światłowodowego

Technologia dostępu światłowodowego to przyszłościowa technologia dostępu do sieci szerokopasmowej dla światłowodu do krawężnika (HTTC) i światłowodu do domu (HTTH). OAN odnosi się do sekcji zasilania, sekcji okablowania i odcinka linii wprowadzającej centralę do użytkownika, części lub całości systemu dostępowego w celu uzyskania dostępu za pomocą światłowodu. Oprócz HFC istnieje kilka metod dostępu światłowodowego:

1) Cyfrowy system pętli światłowodowej

System DLC wykorzystuje transmisję światłowodową zamiast kabli zasilających i okablowania, a następnie łączy się z użytkownikiem za pomocą skrętki komputerowej. Do transmisji usług wąskopasmowych wykorzystuje się technologię quasi-synchronicznego multipleksowania z podziałem czasu PDH, natomiast do transmisji usług szerokopasmowych stosuje się głównie technologię transmisji asynchronicznej (ATM) oraz technologię synchronicznego multipleksowania z podziałem czasu SDH. Struktura sieci jest zwykle typu punkt-punkt, łańcuchowa lub pierścieniowa. Szybkość transmisji waha się od 34 Mbps do 155 Mbps. Odległość transmisji może wynosić od kilku kilometrów do setek metrów. Zastosowanie technologii DLC umożliwia stopniową realizację światłowodu do ulicy (FTTC) i światłowodu do domu (FTTH). System jest technicznie dojrzały, bardzo niezawodny i łatwy w promocji i zastosowaniu. Wielu krajowych producentów wprowadziło na rynek dojrzałe produkty, a najbardziej praktyczne zastosowania są dostępne online.

2) Pasywna sieć optyczna oparta na ATM

Pasywna sieć optyczna (PON) wykorzystuje metodę rozgałęziania światłowodu do realizacji technologii dostępu do komunikacji punkt-wielopunkt i może obsługiwać grupę rdzeniową ISDN lub tę samą szybkość różnych usług. APON to sieć PON wykorzystująca sygnalizację ATM, która może być systemem symetrycznym o równych szybkościach przesyłania i odbierania lub systemem asymetrycznym o różnych stawkach przesyłania i odbierania, obsługującym wymagania dotyczące przepustowości usług ISDN i BDNDN oraz spełniającym wspólne wymagania różnych usług telekomunikacyjnych i sieci pełnego zakresu usług (FSN). APON reprezentuje najnowszy kierunek rozwoju technologii dostępu szerokopasmowego i został zastosowany w Wielkiej Brytanii i Niemczech; uważa się, że jest to lepszy sposób realizacji FTTC i FTTH. Wadą jest wysoki koszt, a sposób ekonomicznej realizacji wysokiej jakości dwukierunkowej transmisji jest nadal problemem wymagającym zbadania.

3) Przełączana technologia cyfrowego wideo

Technologia SDV to technologia dostępu do sieci, która wykorzystuje multipleksację z podziałem długości fali (WDM) lub technologię światłowodową do współdzielenia linii światłowodowych w sieciach CATV. Technologia SDV wykorzystuje światłowodowe systemy dostępu i technologię ATM do transmisji głosu, danych i sygnałów wideo w podejściu dwupoziomowym. Pierwszy poziom wykorzystuje konwencjonalny światłowodowy system dostępu do transmisji usług telefonicznych i danych. Drugi poziom wykorzystuje element sygnałowy ATM oparty na SDH do obsługi interaktywnego cyfrowego wideo i innych usług szerokopasmowych.