Vezels die bestand zijn tegen buigen en een kleine diameter hebben
Vezels die bestand zijn tegen buigen en een kleine diameter hebben
“Standaard single-mode” G.652-vezel wordt al tientallen jaren op grote schaal gebruikt. De geschiedenis van de ontwikkeling van normen voor optische vezels is gebaseerd op industriële problemen en heeft geleid tot de dag van vandaag. Vandaag kijken we naar “buigbestendige vezels” en “vezels met een fijne diameter”.
Vezels die ongevoelig zijn voor buigdemping
Buigverlies kan een aanzienlijk probleem zijn bij het installeren van optische vezels in kleine ruimtes in de toegangs- en transmissiegedeelten van een netwerk. Daarom heeft de ITU de G.657-standaard ontwikkeld, die de buigsterkte van twee soorten vezels definieert. Klasse B omvat toegangsnetwerkvezels die mogelijk niet voldoen aan de G.652-standaard en weinig verlies vertonen wanneer ze worden gebogen tot een straal van 7,5 of 5 mm (14).
Wat is een buigongevoelige vezel?
Buigverlies treedt op wanneer single-mode vezels bochten of krappe stapels tegenkomen, zoals in kasten, kabelgoten, stijgbuizen en schotten. Eén manier om de verzwakking te beperken is door de modusvelddiameter te verkleinen om de optische opsluiting te verbeteren.
Een andere benadering is het integreren van een laag glas met een lage brekingsindex in een verzonken binnenbekleding nabij de kern, of in een “geul” binnen de bekleding. Andere oplossingen omvatten het integreren van gaten of nanostructuren met een lagere golflengte in de vezelkern.
De locatie van deze structuren is aangegeven. Het kiezen van de beste optie hangt af van de toepassingsvereisten. Buigverlies neemt ook toe met golflengtetransmissie (15).
Vezels met een kleine diameter
Door de dikte van de vezel te verminderen (diameter van de mantel en dikte van de coating) kan de vezel tot een kleiner volume worden samengedrukt en tot een kleinere straal worden gebogen zonder dat er kleine scheurtjes ontstaan die ervoor kunnen zorgen dat de vezel breekt. Hierdoor kunnen er ook meer vezels in de kabel worden gebracht. Er zijn twee mogelijkheden: verminder de omhulling en de beschermende coating die deze bedekt, of verminder eenvoudigweg de dikte van de beschermende coating.
Hoe het verkleinen van de bekledingsdiameter de grootte van een single-mode vezel met een kern van 10 µm verandert.
Standaardvezels hebben een buitendiameter van 125 µm en een kerndiameter van ongeveer 10 µm. Het is mogelijk om de diameter van de bekleding te verkleinen tot 80 µm, waardoor het glasvolume van de vezel met een factor 2,4 afneemt. Gereduceerd beklede, met kunststof beklede vezels hebben een buitendiameter van ongeveer 170 µm, vergeleken met 250 µm voor een normaal beklede vezel.
Ook is het mogelijk om de dikte van de op de standaard cladding aangebrachte coating met 125 µm te verminderen, waardoor de diameter van de gecoate vezel slechts 200 µm bedraagt in plaats van de gebruikelijke 250 µm.
