Hoe identificeer ik de kleurcode van optische vezels?
Hoe identificeer ik de kleurcode van optische vezels?
Glasvezelkabels worden vaak gebruikt in laboratoria en datacentra vanwege hun vermogen om gegevens met hoge snelheid over lange afstanden te verzenden met een zeer lage signaalverzwakking. Multimode vezels (50/125 en 62.5/125) worden vaak gebruikt voor communicatie over korte afstanden, zoals binnen een gebouw of universiteitscampus, terwijl single-mode vezels de voorkeur genieten voor langere afstanden, zoals verbindingen tussen gebouwen of uitgebreide telecommunicatienetwerken. .
Er bestaat echter veel verwarring tussen multimode- en single-mode-vezels in multi-vezelkabels, waarbij meerdere vezels in één kabel zijn gebundeld. Deze verwarring kan tot verbindingsfouten leiden, de netwerkprestaties beïnvloeden en de onderhoudskosten verhogen. Het belang van kleurcodering en duidelijke nomenclatuur is daarom van cruciaal belang om deze misverstanden te voorkomen en een effectief beheer van netwerkinfrastructuren te garanderen.
De vraag rijst: hoe kan de kleurcode van optische vezels worden geïdentificeerd?
Het EIA/TIA-598-systeem wordt wereldwijd erkend vanwege de kleurcodering van glasvezelkabels. Dit systeem vergemakkelijkt de identificatie van kabels aanzienlijk op basis van de kleur van hun mantel, demper, buis, connector, enz. Het is een essentiële standaard voor het voorkomen van verbindingsfouten en het behouden van de organisatie in complexe omgevingen.
In navolging van deze logica van duidelijkheid is het coderingssysteem ook beschikbaar op de buitenmantel van de kabels.
Kleurcode voor buitenmantel
Gekleurde omhulsels of markeringen aan de buitenkant van glasvezelkabels zijn cruciaal voor installaties. De EIA/TIA-598-kleurcode specificeert mantelkleuren voor verschillende vezeltypen. Bovendien bieden legenda's die op de buitenmantel van kabels zijn gedrukt en die verschillende vezeltypen bevatten, aanvullende essentiële informatie.
| Vezeltype | Kleurcode | Niet-militaire toepassingen | Militaire toepassingen | Voorgestelde gedrukte nomenclatuur |
|---|---|---|---|---|
| OM1 62.5/125μm Multimode | Oranje | Oranje | Ardoise | 62.5/125 |
| OM2 50/125μm Multimode | Oranje | Oranje | Oranje | 50/125 |
| OM3 50/125 μm (850 nm lasergeoptimaliseerd) Multimode | Aqua | Ongedefinieerd | Ongedefinieerd | 850 LO 50/125 |
| OM4 50/125μm (850 nm lasergeoptimaliseerd) Multimode | Aqua/paars | Ongedefinieerd | Ongedefinieerd | 850 LO 50/125 |
| 100/140 μm Multimode | Oranje | Oranje | Groen | 100/140 |
| OS1/OS2 Enkele modus | Geel | Geel | Geel | SM/NZDS, SM |
| Behouden polarisatiemodus | Bleu | Ongedefinieerd | Ongedefinieerd | Ongedefinieerd |
Kleurcodeorganisatie voor interne glasvezelkabel
Binnen een multivezelkabel wordt elke vezel vaak onderscheiden door gekleurde omhulsels of buizen. Deze kleuren zijn niet willekeurig, maar volgen een specifieke volgorde, en de manier van tellen (met de klok mee) voor een groep van 12 vezels is gestandaardiseerd, waardoor een duidelijke en systematische identificatiemethode wordt geboden.
De details met betrekking tot de kleurvolgorde en de telmethode met de klok mee voor een groep van 12 vezels vormen een cruciaal onderdeel van het EIA/TIA-598-coderingssysteem. Dankzij deze gestandaardiseerde volgorde kunnen technici vezels correct lokaliseren en aansluiten bij het installeren of onderhouden van multivezelkabels.
In de praktijk is elke vezel binnen een kabel bedekt met een duidelijk gekleurd omhulsel. Voor een set van 12 vezels volgt de kleurvolgorde doorgaans de volgorde die door de standaard is vastgelegd, te beginnen met blauw, oranje, groen, bruin, grijs, wit, rood, zwart, geel, paars, roze en aqua. Bij het tellen beginnen we met de blauwgekleurde vezel en gaan verder met de klok mee, wat overeenkomt met de volgorde waarin de vezels in de buis of envelop zijn gerangschikt. Deze methode zorgt ervoor dat zelfs als de vezels uit hun vaste positie worden gehaald, ze gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd en correct kunnen worden vervangen.
Bij dit kleurrijke arrangement draait het niet alleen om gemak; het minimaliseert het risico op menselijke fouten en versnelt het identificatieproces, beide essentiële aspecten voor het behoud van de efficiëntie en betrouwbaarheid van snelle datacommunicatiesystemen.
Kleurgecodeerde configuraties voor multivezelkabels
In de context van optische multivezelkabels biedt het EIA/TIA-598 kleurcoderingssysteem verschillende configuraties om meerdere vezelstrengen te organiseren en identificeren. Deze configuraties worden voornamelijk bepaald door het aantal vezels en hun opstelling binnen de kabel.
- Eerste configuratie: 12 glasvezelkabels
Voor kabels bestaande uit 12 vezels of minder wordt elke vezel geïdentificeerd door een unieke kleur volgens de standaardvolgorde. Deze basisvolgorde wordt nauwgezet gevolgd om consistentie in de hele sector te garanderen.
- Tweede configuratie: kabels met meer dan 12 vezels
Wanneer de kabel meer dan 12 vezels bevat, herhaalt de kleurvolgorde zich met variaties om extra groepen vezels te onderscheiden. Deze variaties kunnen banden, ringen of andere markeringen omvatten die de basiskleur van de vezel begeleiden om herhaling van de reeks aan te geven. Na gebruik van de twaalf basiskleuren kan bijvoorbeeld een witte ring of een andere secundaire kleur worden toegevoegd aan de omhulling van de dertiende vezel, die dezelfde basiskleur zou hebben als de eerste vezel in de reeks.
Dit systeem maakt het mogelijk om kabels met een groot aantal vezels te beheren zonder de duidelijkheid van de identificatie te verliezen. De herhaling van kleuren met variaties is een effectieve manier om de orde te handhaven en technische interventies te vergemakkelijken, essentieel in omgevingen waar snelheid en precisie essentieel zijn.
Kleurcode voor connectoren
Connectoren vormen een fundamenteel onderdeel van het glasvezelcommunicatiesysteem en zijn als zodanig ook geïntegreerd in het EIA/TIA-598-kleurcoderingssysteem. Door deze kleurcodering van connectoren is het eenvoudig om snel te identificeren voor welk type vezel ze bedoeld zijn, waardoor de kans op fouten bij het aansluiten van kabels wordt verkleind.
Bij multimode glasvezelconnectoren zijn de typen OM1 en OM2, doorgaans UPC, vaak beige of grijs van kleur, waardoor ze direct te onderscheiden zijn van connectoren voor singlemode vezels. Connectoren voor OM3- en OM4-lasergeoptimaliseerde vezels, ook UPC's, hebben doorgaans een aquakleur, consistent met de mantel van de kabels zelf.
Als het gaat om single-mode glasvezel, volgen connectoren twee brede categorieën op basis van het Poolse type: UPC en APC. UPC-connectoren zijn doorgaans blauw, terwijl APC-connectoren groen zijn. Dit onderscheid is cruciaal omdat het niet alleen het type vezel aangeeft (single-mode versus multi-mode), maar ook het type polijsting, wat de prestaties van de verbinding beïnvloedt in termen van reflectie en signaalverlies.
| Vezeltypen | Polijststijl | Connectorlichaam | Trekontlastingsadapter |
|---|---|---|---|
| OM1 62.5/125 | UPC | Beige/Grijs | Beige/Grijs |
| OM2 50/125 | UPC | Noir | Noir |
| OM3/OM4 50/125 Geoptimaliseerde laser | UPC | Aqua | Aqua |
| Monomodus | UPC | Bleu | Bleu |
| Monomodus | APC | Groen | Groen |
